Wskazówki dla rodziców dziecka nieśmiałego.
Wskazówki dla rodziców dziecka nieśmiałego.
- Poświęcaj dziecku dużo czasu i uwagi, okazuj mu miłość, często „chwal”, koncentrując się na jego osiągnięciach;
- Okazuj zrozumienie dla nieśmiałości dziecka, szacunek dla jego własnego życia uczuciowego, rozmawiaj o sytuacjach, które są dla niego trudne. Pamiętaj, że Twoje dziecko odbiera inaczej rzeczywistość i komunikaty płynące z otoczenia niż Ty. Ty i dziecko to dwie zupełnie rożne osoby, które inaczej widzą i rozumieją świat (chociażby ze względu na wiek);
- Wspieraj dziecko w sytuacjach dla niego trudnych, stanowiących wyzwanie. Pytaj, w jakim stopniu chce, aby mu pomóc. Pozwól mu jednak doświadczyć nowych sytuacji, pozwól na próbę rozwiązania problemu, poradzenia sobie
z trudnością, nie biegnij natychmiast z pomocą na najmniejsze oznaki zmartwienia. Stwarzaj okazję do nowych wyzwań, ale nie popychaj dziecka do nich siłą; - Przygotowuj dziecko do nowych doświadczeń stopniowo. Z wyprzedzeniem zaznajamiaj je z nowymi miejscami i osobami, tak, aby miało czas i możliwość oswojenia się z nimi;
- Unikaj mówienia do dziecka i o dziecku, że jest nieśmiałe, nie odzywa się, unikaj przypisywania dziecku etykietki „milczka”, proś innych, aby tego nie robili, zachęcaj do mówienia o dziecku w sposób pozytywny;
- Ucz tolerancji dla własnych niedoskonałości, tłumacz, że nie wszystko się udaje, ważne są starania, dobre chęci. Nie zawsze musimy być najlepsi, nie zawsze wszystko tak wychodzi jak zaplanujemy, ucz dziecko pogody ducha, nawet, gdy poniesie porażkę;
- Pomóż budować kontakty z rówieśnikami, zapraszaj inne dzieci do domu, aby razem bawiły się w bezpiecznym dla twojego dziecka otoczeniu, organizuj wspólne spędzanie czasu poza domem, dawaj przy tym tak dużo swobody jak pozwalają na to względy bezpieczeństwa;
- Porozmawiaj z nauczycielami, aby nieśmiałego zachowania nie przypisywali innym przyczynom (takim jak np. brak zainteresowania czy mniejsze możliwości umysłowe);
- Bądź realistą w oczekiwaniach dotyczących zmian w zachowaniu dziecka, przyjmuj ze spokojem, że twoje dziecko być może nigdy nie będzie tak spontaniczne, śmiałe i pewne siebie;
- Pamiętaj, że wielu dorosłych, którzy w dzieciństwie byli nieśmiali i wciąż w głębi duszy takimi czują się, stało się szczęśliwymi ludźmi odnoszącymi w życiu sukcesy.
Kochaj swoje dziecko za to, kim jest, a nie za to, jak śmiałym chcesz by się stało.
Przygotowała : Olga Biernat - psycholog